ИСКАНДАРКӮЛ МАКОНИ САЙЁҲӢ

Искандаркӯл тамошогоҳи мардуми ҷаҳон аст ва бо обу ҳавои дилкушо, паррандаҳои хушхону манзараҳои дилфиреби худ дили ҳар бинандаро тасхир менамояд ва аз дур ба назар чун оинаи ҷаҳоннамои афсонавӣ намудор гашта, дар оғӯши кӯҳҳои симинтоҷ воқеъ гардидааст. Кӯҳҳои осмонхарош, арчаҳои ҳазорсола, гулу гиёҳҳои садрангу бӯй кӯлро аз чор тараф иҳота намудаанд. Искандаркӯл, яке аз кӯлҳои… Read More

АЗ СИЛСИЛАИ ШАХСИЯТҲОИ ТАЪРИХИИ ТОҶИК: АБУҲАНИФА НУЪМОН ИБНИ СОБИТ

Абуҳанифа Нуъмон ибни Собит ибни Марзбон (ар. ابو حنيفة النعمان بن ثابت بن زوطا‎ ; 5 сентябрӣ соли 699, Куфа — 18 июни соли 767, Бағдод) — олими исломшинос, фақеҳ ва муҳаддис, муассис ва эпоними яке аз чор мактабҳои исломӣ-ҳуқуқии мазҳаби ҳанафӣ (ҳанафия) [1]. Дар шаҳри Куфа дар оилаи тоҷири бодавлати абрешими эронӣ (аз эронониёни… Read More